|
Narwiañski Park Narodowy zosta³ utworzony w lipcu 21 lipca 1996 roku. Obejmuje bagienn±
dolinê Górnej Narwi na odcinku od Sura¿a do Rzêdzian o powierzchni 7350 ha. Zdecydowan±
wiêkszo¶æ powierzchni Parku (5500 ha) zajmuj± nieu¿ytki. Pozosta³e grunty to wody, ³±ki,
pastwiska i zaledwie 100 ha lasów. Siedziba parku znajduje siê w zabytkowym dworze w Kurowie.
Najbardziej znacz±cym walorem przyrodniczym tego obszaru jest unikatowy charakter rzeki.
Narew w granicach Parku stanowi jedyny w Europie system rzeki anastomozuj±cej.
Charakteryzuje
siê on wystêpowaniem wielu koryt rzecznych o nieregularnym uk³adzie. Ich zagêszczenie jest
zmienne w ró¿nych miejscach doliny, cechuje je p³askie dno i strome, podwodne brzegi.
Pomiêdzy licznymi korytami usytuowane s± wyspy wznosz±ce siê nieznacznie powy¿ej lustra
wody przy normalnym stanie wód i zatapiane podczas powodzi. Obszary pozakorytowe s±
zaro¶niête ro¶linno¶ci± torfotwórcz±. Dolina Narwi jest p³aska i zabagniona, wype³niaj±
j± torfy o mi±¿szo¶ci oko³o 1 metra.
Rozbudowana sieæ koryt rzecznych wp³ywa na specyfikê ekosystemów Narwiañskiego
Parku Narodowego. Podstaw± ich wykszta³cenia by³a tradycyjna gospodarka ³±karska.
Rolnicy kosili trawê, prowadzili wypas byd³a i koni. Charakterystycznymi elementem
krajobrazu by³y stogi siana. Stopniowe zaprzestanie u¿ytkowania tych terenów doprowadzi³o
do niekorzystnych zmian w przyrodzie, polegaj±ce na ekspansji trzciny.
Zbiorowiskami ro¶linnymi najbardziej rozpowszechnionymi na terenie NPN s± zbiorowiska wielkoturzycowe
i szuwarowe. Na obrze¿ach doliny znajduj± siê ³±ki, zaro¶la wierzbowe i olsy. Ro¶linno¶æ w
granicach NPN reprezentowana jest przez 58 zespo³ów, w tym ro¶linno¶æ wodna - 9 zespo³ów,
ro¶linno¶æ szuwarowa - 21 zespo³ów, ro¶linno¶æ ³±kowa - 16 zespo³ów, ro¶linno¶æ zaro¶li
wierzbowych - 3 zespo³y, ro¶linno¶æ kserotermiczna - 4 zespo³y, ro¶linno¶æ le¶na - 5
zespo³ów. W¶ród flory mo¿na spotkaæ nastêpuj±ce gatunki objête ochron± ¶cis³±: kosaciec
syberyjski, wielosi³ b³êkitny, grzybienie bia³e, gr±¿el ¿ó³ty, kuku³ka krwista, rosiczka
okr±g³olistna, goryczka w±skolistna, mieczyk dachówkowaty, go¼dzik pyszny i inne. Wystêpuj±
równie¿ gatunki objête ochron± czê¶ciow±, np. kalina koralowa, konwalia majowa, kruszyna
pospolita, bobrek trójlistkowy, bagno zwyczajne.
Jednym z najbardziej istotnych elementów przemawiaj±cych za ochron± Doliny Narwi jest
ornitofauna. Obszar Narwiañskiego Parku Narodowego wraz z otulin± to wa¿na ostoja ptaków
o randze europejskiej. W latach 1979 - 2000 stwierdzono tu wystêpowanie 203 gatunków ptaków,
z czego 154 to gatunki lêgowe. Dolina Narwi na tym obszarze to równie¿ wa¿ne miejsce odpoczynku
i ¿erowania ptaków w okresie ich przelotów. Dogodne warunki ¿yciowe znalaz³y tu gatunki
zagro¿one wyginiêciem. Spo¶ród nich m.in. b±k, b³otniak ³±kowy, batalion, brzêczka, derkacz,
dubelt, dudek, kulik wielki rycyk, rybitwa czarna, rybitwa rzeczna, kropiatka, podró¿niczek,
sowa b³otna, zielonka, ¿uraw i wodniczka. Symbolem Narwiañskiego Parku Narodowego jest b³otniak
stawowy.
W wodach Narwi udostêpnionych do wêdkowania wystêpuj± 22 gatunki ryb min. szczupak, okoñ,
sum, miêtus, p³oæ, lin, leszcz. Ochron± gatunkow± objêto ró¿ankê, piskorza, ¶liza, kozê i
minoga ukraiñskiego.
Bagienna dolina Narwi stwarza dogodne warunki ¿yciowe dla wielu gatunków p³azów. Spo¶ród 13
gatunków tych zwierz±t spotykamy min. traszki grzebieniast± i zwyczajn±, kumaka nizinnego,
grzebiuszkê, rzekotkê, ¿aby i ropuchy.
Na terenie NPN stwierdzono obecno¶æ 40 gatunków ssaków. Owado¿erne reprezentuj± np.
je¿, ryjówki aksamitna i malutka, rzêsorek rzeczek, gryzonie to przede wszystkim bóbr,
a ponadto pi¿mak, wiewiórka, karczownik, nornik pó³nocny, badylarka. Licznie
reprezentowane s± drapie¿niki, np. wydra, norka amerykañska, lis, jenot, ³asica,
borsuk. Z wiêkszych ssaków spotykamy dziki, sarny i ³osie. Wystêpuj± dwa gatunki
nietoperzy: gacek brunatny i nocek rudy.
|
